Dış Ticaret İşlemlerinde Kullanılan Belgeler

İthalat ve ihracat işlemlerinin bir süreç içerisinde yapılabilmesi ancak çeşitli aşamalarda düzenlenecek belgeler ile mümkün olabilmektedir. Dış ticarette vesaik konusu üzerinde özel dikkat ve hassasiyet gösterilmesi gerekir. Çünkü vesaik, genel olarak ihracat işlemlerinde malın gümrükten çıkışını, ithalatta ise ürünün gümrükten girişini sağlayan yegâne araçtır. Bununla birlikte, ürününü anlaşma şartlarına göre gümrükleyerek yurt dışına çıkaran ihracatçı, vesaiki elinde tuttuğu sürece ürünü gümrükten çekemez. Dış ticaret işlemlerinde, vesaik, ürünü temsil eden belgeler olarak kabul edildiği için ürünün kendisi kadar önemlidir. Vesaik düzenlenmesinde yapılacak hatalar, malın ihraç gümrüğünden çıkarılamaması, ithal işlemlerinin yapılamaması, ihraç bedelinin ihracatçıya ödenememesi gibi önemli sorunlar yaratabilir. Dış ticarette kullanılan belgeler dört başlıkta belirtilebilir.

1. Ticari Belgeler

Dış Ticarette Teslim Şekilleri

1. EXW – Exworks (Satıcının Ülkesinde İşyerinde Teslim) 

Satıcının teslim yükümlülüğünü belirtilen işyerinden (atölye, fabrika, antrepo vs.) malları alıcının emrine hazır bulundurmakla yerine getirdiği teslim şeklidir. Aksine bir kayıt yoksa satıcı ihracat formalitelerini yerine getirmekten ve alıcının temin edeceği yükleme aracına malları yüklemekten sorumlu değildir. Malları satıcının işyerinden teslim alarak istenilen yere taşımaya ilişkin masraf ve risk alıcıya aittir. Satıcı, malları nerede ve ne zaman emrine hazır bulunduracağını alıcıya bildirir. Malların el değiştirdiği noktadan itibaren mallar ile ilgili bütün masraf ve riskler alıcıya geçer. Satıcı açsından bu tür bir satışın yurt içi satıştan bir farkı yoktur. Alıcının doğrudan veya dolaylı yoldan ihracat formalitelerini yapacak imkanı bulunmadığı hallerde bu terim kullanılmamalı onun yerine FCA terimi kullanılmalıdır.

Dış Ticarette Ödeme Şekilleri

1. Peşin Ödeme (Advance Payment)

Peşin ödeme, ihracat gerçekleşmeden mal bedelinin ithalatçı tarafından ödenmesi ve bunu takiben söz konusu malın sevk edilmesidir.

İhracatçı, sevkedeceği malın bedelini daha paketlemeden hatta daha üretmeden almış olabilir. Bu yüzden, ihracatçı için son derece uygun ve tercih edilen bir ödeme sistemi olmasına rağmen ithalatçılar tarafından pek tercih edilmez.

Karşılığı peşin ödeme ile gelen malın bir yıl içerisinde ihracatın gerçekleşmesi gerekir. Aksi takdirde para iadesi söz konusu olacaktır. Bankalar, gelen peşin ödeme içerisinden, ihracatçıya ihracatı gerçekleştirmeye zorlamak amacıyla KKDF (Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu) ve yıllık gecikme faizi toplamı oranında bir meblağ bloke eder. İhracatın bir yıl içerisinde gerçekleşmesinden sonra bloke çözülerek ihracatçıya iade edilir.

Peşin ödeme beş şekilde gerçekleşebilir.

Hesap Planı Açıklamaları

1-      DÖNEN VARLIKLAR

Bu ana hesap grubu; nakit olarak elde ve bankada tutulan varlıklar ile normal koşullarda en fazla bir yıl veya işletmenin normal faaliyet dönemi içinde paraya çevrilmesi veya tüketilmesi öngörülen varlık unsurlarını kapsar. Dönen Varlıklar; hazır değerler, menkul kıymetler, ticari alacaklar, diğer kısa vadeli alacaklar, stoklar, gelecek döneme ait, giderler ve gelir tahakkukları ile diğer dönen varlıklar şeklinde bölümlenir.

Temel Mali Tabloların Düzenlenme İlkeleri

Temel mali tabloların düzenlenme ilkeleri, temel mali tablolara paralel olarak iki ana gruba ayrılır;

1-      Gelir Tablosu İlkeleri

2-       Bilanço ilkeleri

a) Varlıklara İlişkin ilkeler,

b) Yabancı Kaynaklara İlişkin ilkeler,

c) Özkaynaklara ilişkin İlkeler.

Muhasebenin Temel Kavramları

1. Sosyal Sorumluluk Kavramı: Bu kavram muhasebenin işlevini yerine getirme hususundaki sorumluluğunu belirtmekte ve muhasebenin kapsamını, anlamını, yerini ve amacını göstermektedir. Sosyal sorumluluk kavramı; muhasebenin organizasyonunda, muhasebe uygulamalarının yürütülmesinde ve mali tabloların düzenlenmesi ve sunulmasında; belli kişi veya grupların değil, tüm toplumun çıkarlarının gözetilmesi ve dolayısıyla bilgi üretiminde gerçeğe uygun, tarafsız ve dürüst davranılması gereğini ifade eder.

Tutulması Zorunlu Olan Defterler ve Tasdik Zamanları

Defter Tutmak Zorunda Olanlar

213 Sayılı Vergi Usul Kanununun 172. Maddesine göre aşağıda yazılı gerçek ve tüzel kişiler bu kanunun esaslarına göre defter tutmaya mecburdurlar;

1. Ticaret ve Sanat Erbabı,
2. Ticaret şirketleri,
3. İktisadi Kamu Müesseseleri,
4. Dernek ve vakıflara ait İktisadi İşletmeler,
5. Serbest Meslek Erbabı,
6. Çiftçiler.